- spłoszyć (się)
- spłoszyć (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. płoszyć (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
spłoszyć (się)
Look at other dictionaries:
płoszyć się – spłoszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}uciekać, przestraszywszy się kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzikie zwierzęta płoszą się na widok ludzi. Sarny spłoszyły się i runęły w las. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spłoszyć — dk VIb, spłoszyćszę, spłoszyćszysz, spłosz, spłoszyćszył, spłoszyćszony «przestraszywszy spowodować ucieczkę, wycofanie się skądś» Spłoszyć ptaki, zwierzynę. Spłoszyć złodzieja. ◊ Spłoszona mina, spłoszone oczy, spłoszone spojrzenie, spłoszony… … Słownik języka polskiego
trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… … Słownik frazeologiczny
płoszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, płoszyćszę, płoszyćszy, płoszyćszony {{/stl 8}}– spłoszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywołując strach, powodować oddalenie się, ucieczkę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
